επτάφωτη λυχνία

Βιβλικός όρος. Λυχνία που άναβε μπροστά στη σκηνή του μαρτυρίου των ιουδαϊκών ναών. Είναι γνωστή στα εβραϊκά ως μενόρα. Η ε.λ. του ναού των Ιεροσολύμων ήταν κατασκευασμένη από καθαρό χρυσό. Στον κορμό της προέβαλλαν τρία κλαδιά του ίδιου ύψους με τον κορμό. Στα επτά άκρα της υπήρχαν επτά λύχνοι που έκαιγαν διαρκώς. Στον κορμό και στα κλαδιά υπήρχαν διάφορα ανάγλυφα κοσμήματα. Στους χριστιανικούς ναούς, κατά μίμηση της λυχνίας αυτής, έχουν εισαχθεί ε.λ. οι οποίες θεωρούνται ότι συμβολίζουν τα επτά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος ή τα επτά μυστήρια του χριστιανισμού.